Brama Kamienna w Gryficach

Usytuowana na planie prostokąta[a], w 3/5 części wysunięta poza linię dawnego muru, na którego miejscu znalazły się XVIII i XIX-wieczne domy, które zostały przyparte z obu stron do bramy, z przejściem dla pieszych[b]. Obiekt został przebudowany w XV w., na skutek pożaru, który strawił wyższe kondygnacje budowli. W późniejszym czasie dodano elementy renesansowe, tj. gzymsy, szczyty i pilastry. Fortyfikacja przyjęła mieszany styl gotycko-renesansowy[3]. Brama zbudowana została w układzie trzykondygnacyjnym, z przelotem pod dwoma ostrołukowymi arkadami, między którymi rozpięte jest poprzeczne sklepienie kolebkowe z lunetami na osi przelotu[1]. Podwójne szwy lunet tworzą formę czteroramiennej gwiazdy. W elewacji południowej okna na piętrze ujęte są rustyką i zwieńczone tympanonem. Od strony północnej usytuowane zostały dwie dwustopniowe skarpy. Między nimi ujęto trzy wysokie blendy, które zostały zamknięte półkoliście, z małymi oknami górnej kondygnacji[1]. Obie elewacje wieńczą szczyty rozczłonkowane pilastrami, w dwu strefach rozdzielonych gierowanym gzymsem. W szczycie południowym środkowy pilaster zwieńczony został głową świni. W jednym ze środkowych pól północnego szczytu, w płaskim tynku widoczna jest postać rycerza. Między szczytami położony został dwuspadowy dach, a na kalenicy – wieżyczka z prześwitem. Z boku, po stronie zachodniej znajduje się niższa przybudówka z wejściem do górnych pomieszczeń, nakryta dachem pulpitowym[1]. Budowla jest wpisana do rejestru zabytków dziedzictwa narodowego (nr rej. 52 z 30 lipca 1955 r.)

Jezioro Rejowickie

Jezioro Rejowickie (także Rejowice, Rejowiec, Rejowicki Zbiornik Wodny, Jezioro Zaporowe, Zapora Lubińska[1]) – jezioro retencyjne na rzece Redze, na Równinie Gryfickiej, w woj. zachodniopomorskim, w gminie Gryfice i gminie Płoty. Powierzchnia zwierciadła wody wynosi według różnych źródeł od 163,8 ha[2] do 220 ha. Szerokość zbiornika waha się od 250 m do 350 m[3]. Powierzchnia zbiornika przy maksymalnym piętrzeniu może wynosić do 2,0 km²

Jezioro jest sztucznie utworzonym zbiornikiem, który powstał w 1926 roku przez spiętrzenie wód Regi w celu wykorzystania ich w Małej Elektrowni Wodnej "Rejowice" (ZEW Płoty) a także wyrównywania odpływów z Jeziora Lisowskiego. Moc elektrowni Rejowice wynosi 1,7 MW, a pracują w niej turbiny Francisa. Średnia produkcja roczna elektrowni wynosi 5 060 MWh

Ogród Japoński 


Ogród Japoński w Gryficach to malowniczo położony nad rzeką Regą ogród zbudowany został w oparciu o zasady tworzenia ogrodów japońskich. Charakteryzuje go asymetria, prostota i harmonia. Ważnym elementem w tego typu ogrodach jest woda. Przez oczka wodne i strumień przerzucone zostały stylowe mostki. To popularne miejsce relaksu i odpoczynku.
Ogród Japoński w Gryficach to nowa atrakcja turystyczna. Powstał w 2008 roku. Jest usytuowany nad rzeką Regą i nieopodal baszty Prochowej. Jest otwarty i dostępny bezpłatnie przez całą dobę, przez cały rok. 

Brama Wysoka w Gryficach

Brama Wysoka to kolejny z elementów fortyfikacyjnych miasta, pochodzący z XV wieku. Brama znajduje się w śródmieściu, jako najdalszy punkt zabudowy na Starym Mieście. Warto podkreślić, że prócz funkcji obronnych, Brama Wysoka pełniła funkcję poboru myta dla kupców, rzemieślników i chłopów. 

Brama powstała w miejscu poprzedniej bramy, która spełniała podobne funkcje. Należy zaznaczyć, że obiekt został wpisany do rejestru zabytków dziedzictwa narodowego. Warto odwiedzić to miejsce i lepiej poznać historię miasta.

Podobnie jak w przypadku Bramy Kamiennej, przestała pełnić funkcje obronne po okresie wojen napoleońskich. Według źródeł, po II wojnie światowej Brama Wysoka była niezagospodarowana. Dopiero w latach 60. XX wieku brama została zaadaptowana przez Zespół Szkół Zawodowych w Gryficach. W latach 90 przeznaczono obiekt na działalność kawiarnianą i gastronomiczną.